Verlangen naar vrijheid

Aan liggen daar denkt Amaranth per definitie niet aan, dat doet veelste veel pijn. Hij gaat enkel op zijn bed zitten en houdt zich verder zwijgende.

"Kan ik verder nog iets voor u doen?.."

"Nee," antwoordt Amaranth iets kortaf. Hij blijft zijn blik op de vloer houden.

"O-oke..." Ze stapte bij hem weg om maar de kamer uit te lopen, ze liet hem maar alleen.

"Laetitia," spreekt hij haar aan, voordat ze de kamer uit is. "Zorg dat je vannacht op tijd wakker bent en bij de deuren van de achtertuin staat." Kort kijkt Amaranth op naar de deur waar Laetitia staat.

"Weet u het zeker?.. U bent er nogal ernstig aan toe.." Vroeg ze bezorgd.

"Ik heb een belofte om na te komen, zoals jij jouw belofte hebt gehouden," antwoordt Amaranth kalm.

"Oke, ik zal er optijd zijn... Doe voorzichtig Amaranth.." Liep toen de kamer uit en bleef even tegen de muur staan naast de deur van zijn kamer.

Even kijkt Amaranth wat twijfelend naar de dichte deur, maar dan legt hij zich op zijn zij neer op bed. Vanavond zou het gebeuren. Vanavond zou hij eindelijk vrij zijn.

Liep toen terug naar de kamer voor de bediendes..

De nacht is gevallen en het hele kasteel ligt op één oor, behalve de nachtwachters zoals het hoort. Amaranth ligt al de hele tijd half te slapen en half wakker te zijn door de pijn. Hij duwt zich maar overeind en maakt zich klaar voor vertrek.
Gekleed in een vrij simpel, maar toch redelijk duur kloffie en mantel verlaat hij zijn kamer en gaat op zijn hoede richting de tuin. Bij zich heeft hij zijn eigen zwaard, een geldbuidel vol en de boog van Laetitia.

Aangezien ze geen andere kleding had moest ze het met deze doen. Ze heeft een uurtje geslapen ofzo, ze wilde zich niet verslapen dus heeft ze zich wakker gehouden en sloop naar de tuin toe..

Amaranth weet zonder problemen de tuin in te komen en wacht vlak naast de deur op Laetitia. Hij is argwanend over alle voetstappen die hij hoort.

Ze liep dan voorzichtig de tuin in..

Hij ziet niet zo goed wie of wat het is, dus grijpt hij de persoon ruw beet, draait de arm op de rug en duwt de persoon tegen de muur aan.

"auw..." Zei ze zachtjes, dit deed best pijn en de muur voelde koud aan..

De stem herkent Amaranth als die van Laetitia.
"Lae.. Sorry, ik zag niet goed wie er liep. En gezien ik een beetje nerveus ben dat mijn vader zijn wachters extra laat controleren." Hij laat Laetitia los. "Gaat het?"

Wreef even over haar arm. "Het is oke en het gaat wel" Zei ze zachtjes glimlachend

"Mooi. Ga jij maar voor naar de plek." Hij gebaart wijds naar de tuin.

Ze knikte, ze wist nog precies waar het luik zat en liep er foutloos heen.

Amaranth volgt op de voet. Een kriebel zit in zijn buik. Nog even.. God laat het toch de juiste doorgang zijn.

Ze hoopte ook dat het de goede gang was. Haalde de ring tevoorschijn...

Hij bukt zich om ook de ring beet te pakken een helse pijn schiet door hem heen, maar hij probeert het te verbijten. Dan zet hij zich schrap en trekt met al zijn kracht aan de ring.

"Doe niet zo idioot..." Hielp hem mee om de last te verzachten..

"Waarom.. Zou ik.. Idioot ..doen?" vraagt Amaranth met moeite en hij probeert nog meer kracht te zetten. Er komt al lichte beweging in het luik. Het is duidelijk te merken dat het luik nooit eerder is gebruikt.

"Door dit... te doen... alleen dus...." Ze wilde niet dat zijn wonden open gingen..

"Ik kan.. Best wel.. Iets hebben.." Hij kijkt opzij naar Laetitia. "Ik.. ben niet.. bang.. voor een krasje.." Even grijnst hij. Dan met een vrij hard gekreun en geknars gaat het luik geheel open. Langzaam zet Amaranth het luik in een stand van negentig graden en hoopt dat het zo blijft staan.

"Zoals ik dus al zei.... Idioot..." Het klonk dan meer bezorgd dan gemeend. Ze keek even om zich heen of iemand hun gehoord had.

Hij hoopt dat wachters enkel denken dat het de deuren waren die zij gebruiken. Dan kijkt hij Laetitia aan als het luik rechtop blijft staan.
"Dames gaan voor," zegt hij met een sierlijk gebaar naar het zwarte gapende gat in de grond.

Keek of er een trapje aanwezig was en die was er ook alleen een wankel ding was er nog van over. Voorzichtig stapte ze naar beneden. "Kijk uit best wankel.."